در بسیاری از پروژه‌های صنعتی، انتخاب «ماسک تنفسی کارگاهی» اولین سد دفاعی در برابر گردوغبار، بخارات و گازهاست. «ماسک تنفسی کارگاهی» اگر بر اساس نوع آلاینده، سطح حفاظت، و استاندارد معتبر انتخاب شود، هم ریسک بیماری‌های شغلی را کاهش می‌دهد و هم بهره‌وری تیم را بالا می‌برد. در این راهنما قدم‌به‌قدم از تشخیص خطر تا انتخاب ماسک، فیلتر و کارتریج مناسب، روش اطمینان از آب‌بندی (Fit Test/Seal Check) و نگهداری عملی صحبت می‌کنیم تا بتوانید در محیط‌های فلزکاری، چوب، رنگ و رزین، و تاسیسات سبک نفت‌وگاز، انتخابی مطمئن داشته باشید.
ضرورت انتخاب صحیح ماسک تنفسی کارگاهی برای ایمنی و بهره‌وری
انتخاب درست یعنی هم‌تراز کردن «ماهیت آلاینده» با «کلاس فیلتر/کارتریج»، «سطح حفاظت اختصاص‌یافته (APF)» و «راحتی تنفسی» در شیفت‌های طولانی. استانداردهای مرجع مانند NIOSH، EN 149 (کلاس‌های FFP2/FFP3) و EN 143/EN 14387 (فیلترهای ذره‌ای P و کارتریج‌های گاز/بخار A/B/E/K) چارچوب ارزیابی و تأیید را روشن می‌کنند. با همین رویکرد می‌توان از اشتباهات پرهزینه—مثل استفاده از N95 در مواجهه با بخارات آلی یا انتخاب کارتریج نامرتبط—پرهیز کرد.
شناسایی ریسک‌های رایج در کارگاه‌ها؛ گردوغبار، بخارات آلی، گازهای اسیدی و ازن جوشکاری
در کارگاه فلزکاری، برش، سنگ‌زنی و دمونتاژ بتن، ذرات ریز (Particulate) مثل PM2.5، سیلیس کریستالی و گردوغبار سنگ غالب‌اند. در رنگ‌آمیزی و رزین، بخارات آلی (VOC) و مه رنگ مطرح است. در فرایندهای خاص جوشکاری، ازن و اکسیدهای نیتروژن مهم‌اند. در تاسیسات و اتاق موتور ممکن است با آمونیاک یا بخارات تمیزکننده مواجه شوید. هرکدام کلاس فیلتر/کارتریج متفاوت می‌طلبند.
تفاوت ماسک یک‌بارمصرف با ماسک فیلتر‌دار قابل‌تعویض در محیط‌های صنعتی
ماسک‌های یک‌بارمصرف (مانند FFP2/FFP3 یا معادل N95) برای ذرات طراحی شده‌اند و معمولاً قابلیت کارتریج گاز/بخار ندارند. ماسک‌های الاستومریک نیم‌صورت/تمام‌صورت با فیلتر P (برای ذرات) و کارتریج (برای گاز/بخار) ترکیب‌پذیرند و برای پروژه‌های طولانی‌تر یا آلاینده‌های مختلط گزینه بهتری هستند. در محیط‌های ترکیبی، استفاده از فیلتر مرکب (مثلاً A2P3) منطقی است.
معیارهای انتخاب ماسک تنفسی کارگاهی بر اساس آلاینده و سطح حفاظت
انتخاب صحیح با چهار پرسش آغاز می‌شود: «آلاینده ذره‌ای است یا گاز/بخار یا هر دو؟»، «غلظت و حد مجاز مواجهه (OEL/PEL) چیست؟»، «APF مورد نیاز چقدر است؟» و «ماسک نیم‌صورت کافی است یا به تمام‌صورت نیاز داریم؟».
تعیین نوع آلاینده؛ ذره‌ای یا گاز و بخار و ترکیبی
برای ذرات (گردوغبار چوب، فلز، سیلیس، آزبست)، فیلتر P یا کلاس‌های N95/FFP2 و P100/FFP3 ملاک است. برای بخارات آلی رنگ و رزین‌ها، کارتریج A؛ برای گازهای اسیدی، کارتریج E؛ برای آمونیاک و مشتقات، K؛ و برای محیط‌های مختلط، کارتریج‌های ترکیبی ABEK یا فیلتر مرکب A2P3 انتخاب می‌شوند.
انتخاب کلاس فیلتر ذره‌ای؛ N95 یا P100 بر پایه اندازه ذرات و غلظت
N95/FFP2 برای بسیاری از گردوغبارهای عمومی کفایت دارد، اما برای ذرات بسیار ریز، فیوم‌های فلزی و مواجهه‌های بالاتر—به‌ویژه سیلیس/آزبست—به سمت P100/FFP3 بروید. واقعیت میدان: هر چه راندمان حذف بالاتر باشد، معمولاً افت فشار بیشتر و «مقاومت تنفسی» بالاتر است؛ پس تعادل ایمنی/راحتی را در نظر بگیرید.
انتخاب کارتریج ABEK بر اساس کُد رنگ و ماهیت شیمیایی آلاینده
کارتریج A (بخارات آلی از رنگ و تینر)، B (گازهای غیرآلی خاص)، E (گازهای اسیدی)، K (آمونیاک و آمین‌ها). ترکیب ABEK برای محیط‌های نامطمئن یا مختلط مفید است، مشروط به پایش نشتی و برنامه تعویض (Change-Out) روشن.
تعیین APF و انتخاب ماسک نیم‌صورت یا تمام‌صورت
APF (Assigned Protection Factor) نشان می‌دهد ماسک چقدر کاهش مواجهه ایجاد می‌کند. برای غلظت‌های بالاتر یا آلاینده‌های شدید، APF بزرگ‌تر لازم است و معمولاً ماسک تمام‌صورت یا PAPR توصیه می‌شود؛ به‌خصوص در سیلیس/آزبست یا بخارات تحریک‌کننده چشم.
سازگاری با عینک ایمنی، شیلد و راحتی تنفسی برای شیفت‌های طولانی
ماسک باید با عینک نسخه‌دار یا شیلد سازگار باشد و موجب نشتی اطراف بینی نشود. بندهای قابل تنظیم، شیر بازدم، وزن کم و توزیع یکنواخت بار روی صورت به کاهش خستگی کمک می‌کنند.
جدول ۱ – آلاینده × شغل × کلاس فیلتر (N95/P100/FFP2/FFP3) × کارتریج (A/B/E/K/ABEK) × APF
آلاینده اصلی | شغل نمونه | کلاس فیلتر ذره‌ای | کارتریج گاز/بخار | راهنمای APF نمونه‌ای* |
گردوغبار چوب/MDF | نجاری و برش | N95/FFP2 (معمول)؛ در غلظت بالا P100/FFP3 | — | ماسک نیم‌صورت با APF متوسط؛ در مواجهه بالا ارتقا |
فیوم جوشکاری/ازن | جوشکاری فولاد ضدزنگ | P100/FFP3 | در حضور ازن/بخارات فلزی، ترکیبی ABEK یا A2P3 طبق SDS | نیم‌صورت یا تمام‌صورت بسته به غلظت |
بخارات آلی (رنگ/رزین) | نقاش صنعتی | P2 یا P3 به‌عنوان پیش‌فیلتر مه | A (اغلب A2) یا A2P3 | نیم‌صورت با APF متوسط؛ در فضای بسته افزایش سطح |
| گازهای اسیدی | اسیدشویی سبک | P2/P3 در صورت وجود ذرات | E یا ABEK | اغلب تمام‌صورت به‌خاطر سوزش چشم |
| آمونیاک | اتاق موتور/تمیزکننده‌ها | P2/P3 در صورت مه | K یا ABEK | بسته به غلظت، نیم‌صورت تا تمام‌صورت |
| سیلیس/بتن | سنگ‌زنی بتن | P100/FFP3 | — | APF بالا؛ تمام‌صورت یا PAPR در ریسک بالا |
*مقادیر APF وابسته به مقررات محلی و استاندارد سازمانی است؛ همیشه با OEL/PEL داخلی تطبیق دهید.
راهنمای سریع N95 در برابر P100 برای گردوغبارهای کارگاهی
پرسش رایج این است که «N95 کافی است یا باید P100 گرفت؟». اگر ذرات درشت‌تر و غلظت پایین باشد، N95/FFP2 اغلب کفایت می‌کند. وقتی ذرات ریزتر، فیوم‌های فلزی، یا مواجهه‌های بلندمدت داریم—به‌خصوص در برش/سنگ‌زنی بتن و فیبرهای خطرناک—P100/FFP3 اولویت دارد. البته P100 معمولاً افت فشار بیشتری دارد؛ بنابراین برنامه استراحت، تهویه و آموزش تنفسی مهم است.
بازده حذف ذرات ریز و PM2.5 در N95 و P100 و اثر افت فشار
N95 برای حدی از PM2.5 مناسب است؛ اما P100 در حذف ذرات ریزتر و فیوم‌ها برتر است. افزایش راندمان، مقاومت تنفسی را بالا می‌برد؛ بندها و فیس‌سیل باید طوری تنظیم شوند که فشار اضافه به حداقل برسد.
چه زمانی N95 کافی نیست و باید به P100 یا FFP3 ارتقا داد
در سنگ‌زنی بتن، برش سنگ، یا کار با سیلیس، و نیز هنگام جوشکاری با تولید فیوم‌های ریز، N95 حداقلی و ارتقا به P100/FFP3 منطقی است. اگر نشانه‌های تحریک تنفسی، سرفه یا بوی نفوذی حس شد، انتخاب/فیت را بازبینی کنید.
معادل‌های FFP2/FFP3 در استاندارد اروپایی و اشتباهات رایج در تطبیق
معادل‌گیری بین NIOSH و EN باید با دقت انجام شود. FFP2 تقریباً در سطح N95 و FFP3 نزدیک به P100 است، اما یکسان نیستند؛ همیشه به برچسب استاندارد و کاربری سازنده مراجعه کنید و از فرض‌های ساده‌ساز بپرهیزید.
باکس هشدار – مواد پرریسک (سیلیس/آزبست):
برای برش/برداشت بتن و مواد حاوی سیلیس یا کار با عایق‌های قدیمیِ دارای آزبست، الزام سطح حفاظت بالاتر (P100/FFP3) جدی است. در بسیاری سناریوها ماسک تمام‌صورت یا سیستم هوارسان/PAPR، آموزش ویژه، پایش مواجهه و پیروی از مقررات ملی/محلی ضرورت دارد.
انتخاب کارتریج تنفسی برای گازها و بخارات صنعتی
در محیط‌های رنگ، رزین، اسیدشویی سبک و اتاق موتور، انتخاب کارتریج هم‌ارزش انتخاب فیلتر ذره‌ای است. به «برگه ایمنی مواد (SDS)» مراجعه کرده و کُد رنگ استاندارد EN 14387 را مبنا قرار دهید.
کارتریج A برای بخارات آلی رنگ و رزین و رقیق‌کننده‌ها
برای تینر، حلال‌های رنگ، اپوکسی‌ها و آلکیدها، کارتریج A (اغلب رنج A2 برای ظرفیت بیشتر) رایج است. افزودن پیش‌فیلتر P2/P3 برای مه رنگ، طول عمر کارتریج را بالا می‌برد و افت فشار کنترل می‌شود.
کارتریج E برای گازهای اسیدی و K برای آمونیاک و مشتقات
در اسیدشویی سبک، کارتریج E؛ در حضور آمونیاک/آمین‌ها، K. اگر همزمان بخارات آلی هم هست، ترکیبی ABEK را در نظر بگیرید و روی علائم تحریک چشم/بینی حساس باشید.
کارتریج‌های ترکیبی ABEK و فیلتر مرکب A2P3 برای محیط‌های مختلط
وقتی ماهیت آلاینده متغیر است یا ذرات و بخارات توأمان‌اند، ABEK یا A2P3 گزینه‌های قابل اتکا هستند. با این حال، به ظرفیت اشباع و برنامه تعویض توجه کنید.
شاخص‌های تعویض کارتریج و برنامه Change-Out قابل اتکا
نشانه‌های بوی عبوری، مزه/تحریک گلو، یا افزایش مقاومت تنفسی زنگ هشدار تعویض‌اند. برنامه Change-Out باید بر اساس دما، رطوبت، غلظت و توصیه سازنده تنظیم شود؛ ثبت‌نام و تاریخ‌گذاری الزامی است.
Fit Test و Seal Check؛ تضمین آب‌بندی ماسک قبل از کار
حتی بهترین ماسک بدون فیت صحیح کارآیی ندارد. Fit Test (کیفی با مواد طعمی/بویایی یا کمّی با اندازه‌گیری نشتی) در شروع کار و با دوره‌های تکرار معقول اجرا شود. Seal Check روزانه قبل از شروع شیفت ضروری است.
روش‌های تست کیفی و کمی و بازه تکرار در محیط‌های پرریسک
تست کیفی برای بسیاری از نیم‌صورت‌ها کافی است؛ در ریسک بالا یا سیاست سازمانی سخت‌گیرانه، تست کمّی ترجیح دارد. بازه تکرار معمولاً سالانه یا با تغییر وزن/ریش/مدل ماسک، اما تابع دستورالعمل داخلی است.
نکات آب‌بندی روزانه و علائم نشتی حین کار
قبل از ورود به ناحیه آلوده، Seal Check مثبت/منفی را انجام دهید؛ نشت اطراف بینی، بخارگرفتگی عینک یا حس بو نشانه اصلاح فوری است. بندها باید یکنواخت کشیده شوند و ریش صورت با ماسک‌های تکیه‌گاه‌دار سازگار نیست.
خطاهای رایج در فیت ماسک و راه‌حل‌های اصلاح سریع
بند خیلی شل/خیلی سفت، فریم عینک مزاحم، سایز نامناسب یا جایگذاری غلط کارتریج‌ها از خطاهای متداول‌اند. آموزش کوتاه، آینه در ایستگاه ورودی و چک‌لیست روزانه مفیدند.
جدول ۲ – APF موردنیاز × نوع ماسک (نیم‌صورت/تمام‌صورت) × نکات Fit/محدودیت‌ها
APF موردنیاز (نمونه‌ای) | نوع ماسک پیشنهادی | نکات Fit/محدودیت‌ها |
پایین تا متوسط | نیم‌صورت الاستومریک با فیلتر P یا کارتریج A/E/K | حساس به نشتی اطراف بینی؛ ناسازگار با ریش پرپشت |
| متوسط تا بالا | تمام‌صورت با فیلتر P یا فیلتر مرکب A2P3 | حفاظت چشمی اضافه؛ وزن بیشتر و نیاز به آموزش |
| خیلی بالا/کار سنگین | PAPR یا سیستم هوارسان | نیاز به باتری/نگهداری؛ مناسب شیفت‌های طولانی و بار تنفسی کمتر |
انتخاب بین ماسک نیم‌صورت و ماسک تمام‌صورت
در عملیات عمومی با مواجهه کنترل‌شده، نیم‌صورت چابک‌تر و سبک‌تر است. وقتی تحریک چشمی داریم، غلظت بالاست یا APF بیشتر لازم است، تمام‌صورت منطقی است. برای کار سنگین و شیفت‌های طولانی، PAPR می‌تواند مقاومت تنفسی را کم کند.
مزایا و محدودیت‌های ماسک نیم‌صورت برای عملیات‌های عمومی
مزایا: وزن کمتر، دید بهتر پایین‌صورت، هزینه نگهداشت پایین‌تر. محدودیت‌ها: عدم حفاظت چشم، حساسیت به عینک نسخه‌دار و نشتی اطراف بینی.
مزایا و محدودیت‌های ماسک تمام‌صورت برای APF بالاتر و محافظت چشمی
مزایا: APF بالاتر، حفاظت چشم، آب‌بندی بهتر در گونه/پیرامون بینی. محدودیت‌ها: وزن و هزینه بیشتر، نیاز به آموزش و نگهداری دقیق‌تر.
زمان استفاده از سیستم‌های هوارسان یا PAPR در کارهای سنگین
اگر مقاومت تنفسی مشکل‌ساز است، دما/رطوبت بالا است یا زمان مواجهه طولانی می‌شود، PAPR مزیت دارد. همچنین در مواد پرریسک (سیلیس/آزبست) یا هنگام برش‌های سنگین بتن، انتخاب معقولی است.
سناریوهای عملی انتخاب ماسک تنفسی کارگاهی
جوشکاری و برش فلز؛ P100 به‌همراه کارتریج مناسب برای ازن یا بخارات
برای جوشکاری استیل ضدزنگ، P100/FFP3 به‌همراه کارتریج مناسب برای ازن/بخارات فلزی و تهویه موضعی پیشنهاد می‌شود. حتماً Fit Test را دوره‌ای تکرار کنید و در فضاهای بسته دقت مضاعف داشته باشید.
رنگ‌آمیزی و کار با رزین؛ کارتریج A2 با پیش‌فیلتر P2 برای مه رنگ
مدیریت مه رنگ با پیش‌فیلتر P2/P3 و بخارات با A2 کارآمد است. در فضای بسته، اندازه ماسک و آب‌بندی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
سنگ‌زنی بتن و سیلیس؛ P100/FFP3 همراه با کنترل گردوغبار و تهویه
کنترل منبع (آبدهی/مکش) در کنار P100/FFP3 ضروری است. در پروژه‌های سنگین یا طولانی، تمام‌صورت یا PAPR و پایش مواجهه طبق دستورالعمل سازمانی را در نظر بگیرید.
کارگاه چوب و MDF؛ مدیریت گردوغبار ریز و انتخاب فیلتر ذره‌ای مناسب
در برش و سنباده‌کاری MDF، N95/FFP2 حداقل است؛ در غلظت بالا یا زمان طولانی، ارتقا به P100/FFP3 مفید است. پاکسازی دوره‌ای پیش‌فیلتر، مقاومت تنفسی را کنترل می‌کند.
اتاق موتور و شوینده‌های صنعتی؛ انتخاب کارتریج K یا ABEK
در مواجهه با بخارات آمونیاک یا تمیزکننده‌های قلیایی، K یا ABEK مناسب است. برای کارهای الکتریکی با نیاز حفاظت حداقلی تنفسی و تمرکز بر PPEهای الکتریکی، برنامه ابزار/ایمنی را بررسی کنید: لیست تجهیزات ضروری برقکاران: بررسی تستر ولتاژ، مولتی‌متر و ابزارهای ایمنی
نگهداری، تمیزکاری و تعویض فیلتر و کارتریج
نگهداری درست، عمر ماسک و کیفیت حفاظت را تضمین می‌کند. برنامه تمیزکاری، ضدعفونی و انبارداری خشک باید مکتوب و اجرا شود. ثبت سوابق تعویض فیلتر/کارتریج، ردیابی ایمنی را ساده می‌کند.
پاکسازی، ضدعفونی و انبارداری خشک برای افزایش عمر ماسک
پس از هر شیفت، قطعات الاستومریک با محلول توصیه‌شده سازنده شسته و در سایه/محیط خشک نگهداری شوند. فیلترهای P و کارتریج‌ها را از رطوبت، بخارات و آلودگی دور نگه دارید؛ قرار گرفتن بی‌مورد در معرض حلال‌ها می‌تواند ظرفیت جذب را پیش از استفاده کاهش دهد.
راهنمای نگهداری و تعمیر ابزارآلات صنعتی: نکات طلایی برای افزایش طول عمر و بهره‌وری
علائم اشباع کارتریج و افزایش افت فشار در فیلترهای ذره‌ای
بوی عبوری، مزه در دهان، سوزش چشم/گلو و سخت‌تر شدن دم‌وبازدم نشانه تعویض است. در فیلترهای ذره‌ای، افزایش افت فشار و تغییر رنگ/کثیفی شدید فیلتر هشداردهنده‌اند.
زمان‌بندی تعویض و ثبت سوابق برای ردیابی ایمنی
برنامه Change-Out را با توجه به شرایط محیطی، غلظت، دما و رطوبت تنظیم کنید. جدول زمانی روی بدنه ماسک/کارتریج نصب کرده و هر تعویض را ثبت کنید تا از استفاده بیش‌ازحد جلوگیری شود.
چک‌لیست کوتاه استفاده/نگهداری روزانه
- بررسی سالم بودن بندها، فیس‌سیل و دریچه بازدم
- اجرای Seal Check قبل از ورود به ناحیه آلوده
- کنترل تاریخ نصب کارتریج/فیلتر و علائم اشباع
- تمیزکاری و خشک‌کردن قطعات پس از شیفت
- انبارداری در محفظه خشک و به‌دور از حلال/نور مستقیم
۱۰ نکته برای افزایش ایمنی در کارگاه‌های ساختمانی + چک‌لیست تخصصی
چک‌لیست خرید ماسک تنفسی کارگاهی با تمرکز بر استاندارد و سازگاری
خرید هوشمند یعنی توجه همزمان به استاندارد، سازگاری با سایر PPEها، دسترس‌پذیری قطعات یدکی و هزینه نگهداشت.
تطبیق با استانداردهای NIOSH یا EN و اعتبار شماره مدل
برچسب استاندارد (NIOSH، EN 149 برای FFP2/FFP3، EN 143/14387 برای P و A/B/E/K) و شماره مدل را راستی‌آزمایی کنید. از محصولات فاقد کدنویسی استاندارد یا اطلاعات ناقص پرهیز کنید.
دسترس‌پذیری قطعات یدکی و کارتریج‌ها و هزینه نگهداشت
مدل‌هایی را ترجیح دهید که فیلتر P، کارتریج A/E/K/ABEK و پیش‌فیلتر آن به‌راحتی در بازار یافت شود. هزینه مالکیت در طول عمر پروژه مهم‌تر از قیمت اولیه است.
انتخاب اندازه مناسب، بندهای قابل تنظیم و سازگاری با تجهیزات دیگر
سایزبندی (Small/Medium/Large) واقعی و بندهای با تنظیم دقیق، آب‌بندی را بهبود می‌دهند. سازگاری با عینک ایمنی، شیلد و گوشی محافظ شنوایی را از پیش بررسی کنید. برای یکپارچگی PPEهای برقی و حفاظتی مرتبط، راهنمای تخصصی را ببینید: راهنمای جامع تجهیزات حفاظتی برق | انواع، کاربردها و استانداردهای ایمنی
پرسش‌های پرتکرار درباره ماسک تنفسی کارگاهی
آیا N95 برای سیلیس کافی است یا باید P100/FFP3 استفاده شود
برای سیلیس—به‌ویژه در سنگ‌زنی/برش بتن—P100/FFP3 به‌همراه کنترل مهار گردوغبار و تهویه توصیه می‌شود. N95 حداقلی است و در مواجهه بالا کافی نیست. در پروژه‌های پرریسک، تمام‌صورت یا PAPR را مدنظر بگذارید.
تفاوت FFP2 با N95 در پروژه‌های کارگاهی چیست
هر دو برای ذرات هستند، ولی استاندارد و روش آزمون متفاوت است. FFP2 تقریباً هم‌رده N95 است؛ تطبیق را بر اساس برچسب و دستورالعمل سازنده انجام دهید، نه صرفاً نام‌ها.
نشانه‌های لازم برای تعویض کارتریج ABEK و پیش‌فیلترهای ذره‌ای
بوی عبوری، مزه، تحریک چشم/گلو و سخت شدن تنفس نشانه تعویض‌اند. پیش‌فیلتر کثیف باعث افزایش افت فشار می‌شود؛ با تعویض به‌موقع، عمر کارتریج افزایش می‌یابد.
هماهنگی ماسک با عینک نسخه‌دار و جلوگیری از نشتی در اطراف بینی
از اسپِیسر/قاب‌های سازگار استفاده کنید، بند بالایی را به‌درستی تنظیم و فرم بینی را دقیق شکل دهید. در صورت نشتی پایدار، تغییر سایز یا مدل منطقی است.
جمع‌بندی و مسیر انتخاب مطمئن ماسک تنفسی کارگاهی
انتخاب موفق بر سه پایه استوار است: «شناخت آلاینده (ذره‌ای/بخار/گاز/مختلط)»، «سطح حفاظت موردنیاز (APF)» و «دسترس‌پذیری/سازگاری فیلتر و کارتریج». در گردوغبارهای عمومی، N95/FFP2 نقطه شروع است؛ در ریسک‌های بالاتر و ذرات بسیار ریز، P100/FFP3 ارجح است. برای بخارات آلی از کارتریج A (اغلب A2) و برای اسیدی/آمونیاک از E/K استفاده کنید؛ در محیط‌های مختلط، ABEK یا A2P3 منطقی است. فراموش نکنید Fit Test/Seal Check و ثبت سوابق تعویض، ستون‌های اصلی سیستم ایمنی شما هستند. در نهایت، انتخاب «ماسک تنفسی کارگاهی» را هم‌گام با آموزش، تهویه و کنترل منبع انجام دهید تا خط دفاعی کامل شود.
انتخاب بر پایه آلاینده، APF، راحتی و دسترس‌پذیری کارتریج
- آلاینده ذره‌ای غالب → N95/FFP2 یا P100/FFP3 بسته به غلظت/ریسک
- بخارات آلی → کارتریج A (با پیش‌فیلتر برای مه)
- گاز اسیدی/آمونیاک → E/K یا ABEK
- APF بالا/تحریک چشمی → تمام‌صورت یا PAPR
- همواره استاندارد NIOSH/EN و برنامه Change-Out را رعایت کنید.
جدول تصمیم سریع برای محیط‌های رایج؛ جوشکاری، رنگ، سنگ‌زنی و چوب
- جوشکاری: P100 + کارتریج/ترکیب مناسب برای ازن/بخارات فلزی؛ Fit Test دوره‌ای
- رنگ و رزین: A2 (+ P2/P3 برای مه)؛ تهویه و زمان‌بندی تعویض
- سنگ‌زنی بتن/سیلیس: P100/FFP3؛ در ریسک بالا تمام‌صورت یا PAPR
- چوب/MDF: N95/FFP2 حداقل؛ در غلظت بالا P100/FFP3 و تمیزکاری پیش‌فیلتر
